وبلاگ

نارسایی حاد کلیه به از کار افتادن یا کاهش عملکرد کلیه به شکل ناگهانی که سبب افزایش میزان سموم دفعی کلیه در خون می شود اطلاق می گردد.
این مدت زمان می تواند بین چند ساعت تا چند روز باشد در این حالت اندازه کلیه ها در سونوگرافی و KUB طبیعی می باشد. در حالت عادي حدود 25درصد برون ده قلبی را کلیه ها دریافت می کنند که معادل min/ml 1100 می باشد که اگر براساس پلاسما بیان شود حدود min/ml 800 میزان جریان پلاسما و کلیه ها می باشد.

از میزان پلاسمایی که وارد کلیه ها می شود حدود 20 %آن به داخل فضاي ادراري فیلتره می شود که به این حجم از پلاسماي فیلتره شده در هر دقیقه فیلتراسیون گلومرولی گفته می شود که حدود min/ml 120 می باشد. کاهش GFR به میزان 60-40 درصد مقدار طبیعی, تغییر واضحی در فعالیت کلیه ها ایجاد نمی کند ولی وقتی به 40-20 درصد میزان واقعی خود برسد آنگاه نارسایی حاد کلیه به وجود خواهد آمد. نارسایی حاد کلیه در حدود 5 درصد کل بیماران بستري در بخش هاي داخلی, جراحی و در 30-20 درصد بیماران بستري در بخش هاي ICU بروز می کند که میزان مرگ و میر آن 70-20 درصد می باشد. بازگشت عملکرد کلیوي بستگی به وسعت اسکار و نابودي نفرون هاي عملکردي دارد که طی اپیزود حاد نارسایی کلیه رخ داده است.
الیگوري(ادرار کمتر از day400/ml) شایع ترین وضعیت بالینی در نارسایی کلیوي حاد می باشد. آنوري(ادرار کمتر از50ml/day)و برون ده ادراري طبیعی به آن حد شایع نیستند. بیمار مبتلا به ARF دچار افزایش سطح BUN و Cr سرم و احتباس سایر فراورده هاي زائد متابولیک(ازوتمی) می شود که در حالت طبیعی به وسیله کلیه ها دفع می شوند.

علل نارسایی حاد کلیه:
به سه علت عمده ایجاد می شود:
1 -Pre Renal
کاهش پرفیوژن کلیه
2 -Intra Renal
صدمات بافت کلیه
3 -Post Renal
انسداد در برابر جریان ادرار

۱.کاهش پرفیوژن کلیه یا Pre Renal :
مربوط به اختلال در پرفیوژن کلیه ها و سقوط سرعت فیلتراسیون گلومرولی(GFR)می باشد که می تواند اشکال در حجم عروق باشد. هایپوولمی، خونریزي، دهیدراتاسیون، استفراغ، ساکشن معدي، دیابت بیمزه، دیابت شیرین، درناژ زخم، سیروز، اسهال، استفاده نامناسب از دیورتیک ها، تعریق زیاد، سوختگی ها، پریتونیت، کاهش برون ده قلبی، نارسایی احتقانی قلب،
انفارکتوس میوکارد، تامپوناد، دیس ریتمی ها، وازودیلاسیون سیستمیک، سپسیس، هیپوتانسیون، نارسایی قلبی، انواع شوك ها(هایپوتانسیون، سپتیک، کاردیوژنیک) کاهش حجم مایع داخل عروق: خون از داخل عروق از دست می رود مثل ضربات وارده به عروق با اجسام سخت از قبیل
ترکش و خمپاره، خونریزي از گوارش و از دست دادن پلاسما از موضع سوختگی

۲.صدمات بافت کلیه یا Intra Renal :

کاهش حجم مایع خارج عروقی:
مثل اسهال و استفراغ و تعریق زیاد که در مناطق گرم و کوهنوردها دیده می شود و ممکن است فرد را دچار ARF نماید. به دو علت دیگر نیز این وضعیت رخ می دهد:
1 -تعریق زیاد در حین انجام فعالیت(از دست دادن پتاسیم و نمک و عدم نوشیدن مایعات کافی)
2 -ضربه: که فرد را دچار انهدام عضلات و دفع زیاد میوگلوبولین می کند که باعث آسیب کلیوي می شود( سندرم لهیدگی در زلزله)
شیفت مواد داخل عروق به خارج از عروق: در آسیت پدیده هایپرآلدوسترونیسم ثانویه رخ می دهد. آنژیوتانسین در اینها زیاد است و روي مرکز تشنگی اثر می گذارد. پانکراتیت و پریتونیت نیز از علل دیگر شیفت مایع هستند.
– تامپوناد پریکارد: بین دو لایه پریکارد مقداري مایع در حالت عادي وجود دارد که در شرایط مرضی این میزان افزایش می یابد و تامپوناد ایجاد می گردد. این مساله بدون اینکه اشکال در گردش خون به وجود آورد موجب می شود که خون آئورت و در نتیجه خون کلیه ها کم شود که منجر بهARF می گردد.

۳.انسداد در برابر جریان ادرار یا Post Renal :

این مشکل می تواند مربوط به عملکرد هر دو کلیه یا تنها یک کلیه و انسداد در مجاري ادراري فوقانی یا تحتانی باشد. به علت انسداد مجاري ادراري، لگنچه، داخل حالب، سنگ، تومور، هایپرپلازي خوش خیم پروستات، تنگی و لخته خون می باشد که معمولا به دلیل انسداد در قسمت هاي دیستال نسبت به کلیه ها ایجاد شده و فشار در توبول هاي کلیوي افزایش یافته و در نهایت سرعت فیلتراسیون گلومرولی کاهش می یابد.